%0 Journal Article %T ارزیابی برآورد تبخیر–‌تعرّق گیاه گندم با استفاده از الگوریتم سبال (مطالعۀ موردی: ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی‌آباد) %J پژوهش های جغرافیای طبیعی %I دانشگاه تهران %Z 2008-630X %A زمان ثانی, الناز %A خورانی, اسداله %A صادقی لاری, عدنان %A سدیدی, جواد %D 2017 %\ 12/22/2017 %V 49 %N 4 %P 667-681 %! ارزیابی برآورد تبخیر–‌تعرّق گیاه گندم با استفاده از الگوریتم سبال (مطالعۀ موردی: ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی‌آباد) %K الگوریتم سبال %K تبخیر و تعرّق %K تصاویر لندست %K حاجی‌آباد %K گندم %R 10.22059/jphgr.2018.227348.1007012 %X در اغلب روش‏هایی که تاکنون برای محاسبة تبخیر- تعرّق ارائه شده ‏است از اندازه‏گیری‏های نقطه‏ای برای تخمین این متغیر استفاده می‌شود. بنابراین، فقط در مقیاس محلّی مناسب است و به‌سبب پویایی و تغییرات منطقه‏ای تبخیر-‏ تعرّق (ET) قابل تعمیم به حوضه‌های بزرگ نیست. یکی از مشهورترین الگوریتم‌های سنجش از دور برای برآورد تبخیر- ‏تعرّق واقعی الگوریتم توازن انرژی در سطح زمین (سبال) است. در این الگوریتم از طریق برآورد همة مؤلفه‏های انرژی در سطح زمین ازجمله شار تابش خالص، شار گرمای خاک، و شار گرمای محسوس و با استفاده از معادلة توازن انرژی به محاسبة تبخیر- تعرّق اقدام می‌شود. هدف از این تحقیق ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی تبخیر-‏ تعرّق واقعی گندم در محدودة ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی‌آباد با استفاده از الگوریتم سبال و چهار تصویر لندست 7‏/ ‏سنجنده+‏ ETMدر سال‏های 1383-1384 است. پس از مقایسة نتایج حاصل از الگوریتم سبال با داده‏های لایسیمتر، مشخص شد که میانگین تفاضل مطلق بین نتایج یادشده 7/0 میلی‌متر در روز و ضریب همبستگی برابر 83/0 است. بررسی آماری نتایج با آزمون تی نشان می‏دهد که اختلاف معنی‏داری بین نتایج حاصل از الگوریتم سبال و لایسیمتر وجود ندارد. همچنین، نتایج نشان می‏دهد که الگوریتم سبال از کارایی مناسبی برای برآورد تبخیر- تعرّق در منطقة مورد مطالعه برخوردار است. %U https://jphgr.ut.ac.ir/article_67216_6d0b9ebaac22bd523c110f56197aeca5.pdf