%0 Journal Article %T پژوهشی بر ابرهای خزری %J پژوهش های جغرافیای طبیعی %I دانشگاه تهران %Z 2008-630X %A راشدی, شهناز %A جهانبخش اصل, سعید %A خورشید دوست, علی محمد %A محمدی, غلام حسن %D 2022 %\ 07/23/2022 %V 54 %N 2 %P 227-242 %! پژوهشی بر ابرهای خزری %K ابرهای خزری %K رشته‌کوه البرز %K صعود اورگرافیک %K سواحل جنوبی دریای خزر %K مدل HYSPLIT %R 10.22059/jphgr.2022.339128.1007680 %X در این مطالعه به شناسایی ابرهای خزری که مابین ساحل جنوبی دریای خزر و کوهستان البرز شکل می‌گیرد، پرداخته شد. به این منظور در طول دوره آماری 10 ساله (2020-2010) که ابرهای خزری 279 روز رخداد داشته‌اند، از داده‌های مشاهداتی، تصاویر سنجنده مودیس، داده‌های بازکاوی شده ERA5، NCEP/NCAR و مدل HYSPLIT استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ابرهای خزری در فصل تابستان (1/16 روز) با داشتن بیشینه رخداد، تیپ غالب ابرهای تابستانه منطقه‌ای خزری می‌باشند که تحت شرایط خاص محیطی و اقلیم سینوپتیک حاکم بر منطقه شکل می‌گیرند. این ابرها اغلب به‌صورت ابرهای پایین از نوع ابرهای استراتوس و ابرهای میانی از نوع ابر آلتوکومولوس مشاهده می‌شوند. بیشینه سهم بارش‌های سالانه ابرهای خزری در منطقه بیش از 80 میلی‌متر بوده و بیشینه مقدار آن به ترتیب در فصل‌های تابستان و پاییز رخ می‌دهد. در این میان تأثیر مشترک پارامترهای ابر بر بارش ابرهای خزری 57 درصد می‌باشد. بررسی نقشه‌های همدیدی نشان داد که با استقرار هسته پرفشار در شمال دریای خزر شرایط مساعدی را برای جریان باد و انتقال رطوبت دریای خزر به سمت سواحل جنوبی فراهم کرده، به‌طوری‌که توده‌هوای مرطوب از طریق صعود اورگرافیکی منجر تشکیل ابر در منطقه می‌شود. مدل HYSPLIT انتقال رطوبت از روی دریای خزر به منطقه مطالعاتی را تأیید کرد. %U https://jphgr.ut.ac.ir/article_88202_15c596b18dcd54fc11e1d45cd9ff0c93.pdf