شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم آسایش گردشگری در رویشگاه‌های جنگلی مانگرو مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده حرا

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

گروه محیط‌زیست، دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی، کرج، ایران

چکیده

بهره‌گیری از شاخص‌های اقلیم آسایش برای توسعه گردشگری در مناطق تحت حفاظت، برای برنامه‌ریزی صحیح در این مناطق، دارای اهمیت بالایی است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و انتخاب بهترین شاخص اقلیم گردشگری برای تعیین زمان مناسب و توسعه فعالیت‌های گردشگری در منطقه حفاظت‌شده حرا، به رتبه‌بندی شاخص‌های اقلیمی پرداخت. جمع آوری داده‌های اقلیمی برای سال‌های 1996 تا 2021، از ایستگاه سینوپتیک قشم تهیه شد. سپس به بررسی شاخص‌های اقلیم آسایش از جمله اقلیم گردشگری، اقلیم تعطیلات، بیکر، استاندارد دمای مؤثر، فشار عصبی، ترجونگ و ماهانی پرداخته شد. مطابق نتایج، در شاخص اقلیم گردشگری بهترین زمان آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین، و در اقلیم تعطیلات آذر، دی، بهمن و اسفند می‌باشد. در شاخص بیکر نیز آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین، شرایط محیط برای فعالیت‌های گردشگری مناسب است. در شاخص دمای استاندارد مؤثر آذر، دی، بهمن و اسفند مناسب‌ترین ماه‌ها شناسایی شد. همچنین در شاخص فشار عصبی، مطلوب‌ترین زمان مهر و اسفند می‌باشد و در شاخص ترجونگ دی، بهمن و اسفند بهترین ماه‌ها انتخاب شدند. در نهایت در شاخص ماهانی آذر، دی و بهمن از مطلوبیت بیشتری برخوردارند. به‌طورکلی رتبه‌بندی شاخص‌های اقلیمی نشان داد که شاخص اقلیم گردشگری دارای جامعیت بیشتر و با توجه به شرایط اقلیمی منطقه، از نتایج واقعی‌تری برخوردار است. در بین شاخص‌ها همچنین، به ترتیب بیشترین رتبه به شاخص‌های ترجونگ، اقلیم تعطیلات، ماهانی، دمای استاندارد مؤثر، بیکر و فشار عصبی اختصاص یافت. نتایج این مطالعه به برنامه‌ریزان گردشگری کمک می‌نماید تا به تعیین زمان مطلوب گردشگری در این منطقه اقدام کنند. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Identification and Selection of the Best Tourism Comfort Climate Index in Mangrove Forest Habitats Case Study: Mangrove Protected Area

نویسندگان [English]

  • Parvaneh Sobhani
  • Afshin Danehkar
Department of Environmental Science, Natural Resources Faculty, University of Tehran, Karaj, Iran
چکیده [English]

ABSTRACT
Using comfort climate indices for tourism development in protected areas is essential for proper planning. The present study ranked climate indicators to identify and select the best tourism climate index to determine a good time for tourism activities in the Hara protected area. The results of the TCI index revealed that the best time for tourists is December, December, February, March, and April. In the HCI index, December, January, February, and March are the best months of the year. In Becker's results, the environmental conditions are suitable for recreational activities in December, January, February, March, and April. The SET index identified December, January, February, and March as the most suitable months. According to the results of the CI index, the best time for tourism is October and March. Also, in the results of the Tarjong index, January, February, and March were selected as the best months. Finally, the results of Mahoney's index indicate that December, January, and February were more favourable. In general, the ranking and analysis of the effects of tourism comfort climate indices in this study displayed that TCI is more comprehensive compared to other indices. According to the weather conditions of the area, it has more realistic results. Among the indicators, the highest rank was assigned to Tarjong, HCI, Mahoney, SET, Becker, and CI indices. The results of this study will help tourism planners determine the appropriate time for tourism in this area
Extended Abstract
Introduction
Currently, the tourism industry is considered one of the important sources of production, income, employment, and creating infrastructure to achieve sustainable development. Knowing the climatic limitations and threats as well as climatic attractions and potentials is very important for planning and developing tourism activities. In this regard, accurate knowledge of the climatic characteristics of the tourist destination can provide a platform for accurate planning and management decisions in the area. Measuring comfort climate is one of the ways to properly manage human activities, which should be considered for natural ecosystems, especially the developable zones of protected areas. In general, the climate indices indicate which months of the year have the best climate and comfort for tourism in the studied area.
Unfortunately, in recent years, this issue has not been paid attention to in tourism destinations, especially sensitive natural ecosystems and protected areas, which results in the destruction of the habitat in terms of the occurrence of climatic events, tourism development without proper time planning, and also the lack of tourists’ satisfaction of the area. Therefore, the present study investigated the identification and selection of the best climate indices of tourism comfort to determine the suitable time for tourism activities development and management planning in mangrove habitats.
This area to many tourists and visitors is very important due to its high biological diversity and many tourist attractions; therefore, it is essential to determine the proper time for tourism activities and also to select a single index to measure the tourism climate in this area. Accordingly, the most important questions of the current research are:
 1) Based on the comfortable climate, which are the most suitable and desirable months for nature tourism in this area?
2) Which of the indicators has a higher rank, more accurate results, and is closer to the real climate conditions of the area?
 
Methodology
To measure tourism climate, the weather data needed for 25 years (1996 to 2021) was exerted from the Qeshm synoptic station as the nearest station to the area. Likewise, indices examined in this study include Tourism Climate Index (TCI), Holiday Climate Index (HCI), Becker Index, Standard Effective Temperature Index (SET), Nervous Stress Index/Comfort Index (CI), Tarjong, and Mahoney. In the TCI survey, seven climate variables were used, which include the monthly average maximum daily temperature, average daily temperature, minimum daily relative humidity, average daily relative humidity, long-term average rainfall of each month, number of sunny hours, and average wind speed. In the estimation of HCI, five climatic variables were used based on three main aspects of tourism including thermal, aesthetic, and physical comfort. Climatic variables studied in this index are maximum temperature, average relative humidity, cloudiness degree, precipitation, and wind speed. Becker's index is one of the most widely used indices in determining the conditions of human bioclimate concerning the environment. Climate variables of temperature and wind speed were used to calculate this index. The SET index cannot be a fixed number and depends on environmental conditions such as wind speed and dry temperature, physiological conditions, the number of clothes worn and the level of personal activities. The basis for calculating this index is based on air temperature and humidity. The CI index specifies the type of physiological pressure exerted on the establishment of comfort between absorption and heat dissipation, which aims to explain comfort degrees using the elements of temperature, humidity, and wind. The Tarjong index is one of the bioclimatic methods for evaluating human comfort, which can be used to determine the most suitable area and the most favourable months of the year for tourism and accommodation. In calculating this index, temperature and relative humidity were applied. The Mahoney index determines each month's day and night comfort zone according to the average temperature of the studied location and the average relative humidity in each month.
 
Results and discussion
According to the TCI index results, the best time for tourists to visit this area is five months of the year, including December, January, February, March, and April. In the HCI index, the best time for tourism activities is between 4 and 5 months, including December, January, February, and March. The results of Becker's index indicate that in December, January, February, March, and April, the environmental conditions for recreational activities in mild and pleasant days with cool nights and tolerable hot days and mild nights, and the climate is suitable. According to the SET index, December, January, February, and March are the most suitable months for tourism in the area. The CI index revealed that the most favourable time for tourists to visit this area is in October and March, and also, according to the results of the Tarjong index, the best time for tourism climate is during the day in January, February, and March, and also during the night, it is dedicated to April and November. Finally, the results of Mahoney's index indicate that December, January, and February are more favourable for performing tourism activities. In general, the ranking and analysis of the tourism comfort climate indices in this study indicate that the TCI index is more comprehensive than other studied climate indices, and also, considering the area climate conditions, it has more realistic results. After the TCI index, according to the common favourable months, the highest rank is assigned to the Tarjong index, the HCI index, the Mahoney index, the SET index, the Becker index, and the CI index.
 
 
Conclusion
Accordingly, the results of the present study, according to the climatic conditions of the mangrove-protected area, the advantages and limitations of climatic indicators, as well as access to the data of synoptic or climatology stations in the area, help tourism planners to determine the optimal time of tourism by selecting the appropriate climatic index. Also, the present study improves our understanding of the correlation of the tourism climate index with the time of presence and the number of visitors during other months of the year in the area, and managers can make more informed decisions and sustainable development of tourism in the mangrove protected area.
 
Funding
This research received with the cooperation and financial support of Iran National Science Foundation (INSF) project number 4005972.‌
 
Authors’ Contribution
All of the authors approved thecontent of the manuscript and agreed on all aspects of the work.
Conflict of Interest
Authors declared no conflict of interest.
 
Acknowledgments
We are grateful to all the scientific consultants of this paper.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tourist comfort climate
  • Mangrove forests
  • Climate indices
  • Identification and ‎ranking
  • Hara Protected Area
  1. احمدی، حمزه و شائمی، اکبر. (۱۳۹۱). آسایش اقلیمی شهر بر اساس شاخص‌های زیست‌اقلیمی (مطالعه موردی: شهر ایلام). برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، ۱ (۱)، 88-75.
  2. اربابی، فریده؛ خسروی، محمود و پایدار، ابوذر. (۱۳۹۷). کاربرد شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) در تعیین تقویم گردشگری زمستانه (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان). فصلنامه علمی برنامه‌ریزی منطقه‌ای، ۸ (۳۱)، 60-47.
  3. اینانلو، حسین و محمدی، حسین. (1392). ارزیابی آسایش اقلیمی در مساکن روستایی شمال دشت قزوین با روش ET و شاخص PET. جغرافیای سرزمین، 11 (43)، 26-15.
  4. بامری نژاد، فریده؛ کشتکار، امیررضا؛ کریم پورریحان، مجید و افضلی، علی. (۱۳۹۸). به‌کارگیری شاخص‌های اقلیمی در تعیین مناطق مستعد گردشگری استان کرمان. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی (مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان)، ۳۰ (۳)، 98-89.
  5. برنا، رضا. (۱۳۹۷). مطالعه شرایط آب‌وهوایی مؤثر بر گردشگری استان خوزستان با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری. فصلنامه جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۸ (۲)، 118-107.
  6. ترکاشوند، محمدقاسم. (۱۳۹۴). ارزیابی زمانی و مکانی آسایش آب‌وهوایی استان همدان با استفاده از شاخص‌های دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و فشار عصبی. فصلنامه آمایش محیط، ۸ (۳۱)، ۱۷۳-۱۹۹.
  7. جودکی، حمیدرضا. (۱۴۰۱). ارزیابی و پهنه‌بندی اقلیم گردشگری با استفاده از شاخص TCI و تکنیک GIS در راستای برنامه‌ریزی گردشگری استان اصفهان. فصلنامه جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۱۲ (۳)، 742-723.
  8. جوان، خدیجه. (۱۳۹۶). مقایسه شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) (مطالعه موردی: ارومیه). پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، ۴۹ (۳)، ۴۲۳-۴۳۹.
  9. جهانبخش، سعید. (1377). ارزیابی زیست‌اقلیمی تبریز و نیازهای حرارتی ساختمان. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 48، 67-79.
  10. حجازی‌زاده، زهرا و علیرضا، کربلایی. (1395). مقدمه‌ای بر اقلیم آسایش حرارتی و شاخص‌های آن به همراه نرم‌افزار TCIC. نشریه آکادمیک انتشارات انجمن جغرافیایی ایران، تهران، 506 ص.
  11. دانه‌کار، افشین؛ محمودی، بیت الله. (۱۳۹۲). گردشگری طبیعت: معیارهای توسعه و طراحی. انتشارات مرکز آموزشی، فرهنگی و پژوهشی دانشگاه تهران.
  12. دانه‌کار، افشین؛ عزیزی جلیلیان، منا؛ لطفی خواه، سعید؛ فروزد، مریم؛ داور، لیدا؛ صمدی، بهاره؛ یعقوب‌زاده، مریم؛ مافی‌غلامی، داوود؛ فیضی، صدیقه؛ مشهدی، مجید؛ خطیبی، عطیه؛ پطروسیان، هستی؛ داداش‌زاده، زهرا و خدام آستانه حسین. علیرضا. (1398). برنامه عمل مدیریت یکپارچه منطقه ساحلی شهرستان بندر خمیر، طرح تحقیق مطالعات مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی استان هرمزگان، سازمان بنادر و دریانوردی، مهندسان مشاور سازه پردازی ایران، 382 ص.‌
  13. داوودی، محمود؛ نظرپور، عباس؛ مشیری نژاد، فرشاد. (1400). آسایش سنجی اقلیم-گردشگری با استفاده از شاخص‌های (TCI, SET, PET, PMV) مطالعه موردی: استان گیلان. دو فصلنامه اندیشه جغرافیایی، ۱۲ (۲۳)، ۲۶-۴۶.
  14. سازمان هواشناسی کشور. (1401). گزارش اقلیمی سالانه.
  15. سبحانی، پروانه و اسماعیل‌زاده، حسن. (1399). تأثیر تغییر اقلیم بر گردشگری در مناطق تحت حفاظت (مورد شناسی: منطقه شکارممنوع الوند). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقه‌ای، 10 (37)، 65-90.
  16. سجودی، سکینه؛ آقازاده، فیروز؛ نقیزاده، فیروز؛ اخوان؛ لیلا. (۱۳۹۷). ارزیابی و تحلیل شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان آذربایجان شرقی با استفاده از شاخص‌های اقلیم گردشگری و دمای معادل فیزیولوژیک در GIS. فضای گردشگری، ۷ (۲۷)، 68-51.
  17. سلمانی مقدم، محمد و جعفری، محمد. (۱۳۹۴). ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری استان زنجان با استفاده از شاخص (TCI) و تکنیک GIS. نشریه جغرافیایی فضای گردشگری، ۵ (۱۷)، 155-133.
  18. شریفی، نغمه. (۱۴۰۰). تدوین مدل جامع به‌منظور پهنه‌بندی مناطق تحت حفاظت مبتنی بر روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره (مطالعه نمونه: منطقه حفاظت‌شده حرا)‌. پایان‌نامه رساله دکتری رشته علوم محیط‌زیست. دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست – دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  19. شیرغلامی، محمدرضا. (1401). بررسی تغییرات مکانی-زمانی اقلیم آسایش گردشگری استان یزد با مقایسه شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI). پژوهش‌های اقلیم‌شناسی، 13 (52)، 222-207
  20. فلاح قالهری، غلام عباس و رضایی، حسن. (۱۴۰۰). تعیین شاخص اقلیم آسایش گردشگری استان خراسان رضوی با استفاده از.GIS فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، ۱۸ (6)، 12-1.
  21. کاویانی، محمدرضا. (1371). ارزیابی اقالیم حیاتی و آستانه‌های تحریک آن در سواحل دریای خزر و دامنه‌های شمالی البرز میانی. پژوهشگاه‌های جغرافیایی دانشگاه تهران، 29، 49-72.
  22. میرزایی خانقاه، آیناز. (۱۴۰۰). تناسب‌سنجی آب‌های سرزمینی استان هرمزگان برای پهنه‌بندی فعالیت‌های گردشگری دریایی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد در رشته مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست. پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده منابع طبیعی تهران.
  23. هدایتی‌راد، فائزه؛ شبانکاری، مهران و ضرغامین، محمدرضا. (۱۳۹۵). ارزیابی شاخص‌های زیست‌اقلیمی موثر بر آسایش انسان (مطالعه موردی: منطقه آزاد اروند). فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، ۳ (۴)، ۲۱-۴۱.
  24. علیزاده، محمد؛ رحیمی، محمد؛ نیک‌بخت، ریحانه و صدیق بازکیاگوراب، مهسا. (۱۳۹۷). ارزیابی شرایط اقلیم گردشگری شهرهای منتخب استان اصفهان بر اساس شاخص‌های اقلیم گردشگری. جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، ۹ (۱)، 55-43.
  25. Adıgüzel, F., Bozdoğan Sert, E., Dinç, Y., & Vural, E. (2022). Determining the relationships between climatic elements and thermal comfort and tourism activities using the tourism climate index for urban planning: a case study of Izmir Province. Theoretical and Applied Climatology, 147 (14), 1-16.
  26. Ahmadi, H., & Shaemi, A. (2013). Applying bioclimatic indices to assess the climatic comfort of Ilam City. Physical Social Planing, 1 (1), 75-88. [In Persian].
  27. Alizadeh, M., Rahimi, M., Nickbakht, R., Sedigh bazkia, M. (2018). Evaluation of tourism climate conditions of selected cities of Isfahan province based on tourism climate indices. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 9 (1), 43-55. ‌[In Persian].‌
  28. Alonso-Pérez, S., López-Solano, J., Rodríguez-Mayor, L., Márquez-Martinón, J. M. (2021). Evaluation of the Tourism Climate Index in the Canary Islands. Sustainability, 13(13), 7042.
  29. Arbabi, F., khosravi, M., Payedar, A. 2018. Application of the Holiday Climate Index (HCI) in Determining the Winter Tourism Calendar (Case study: Sistan and Baluchestan Province). Regional planning, 8 (31), 47-60.
  30. Bamrinejad, F., Keshtkar, A. R., Karim Pourreihan, M., Afzali, A. (2019). Application of climatic indicators in determining the areas prone to tourism in Kerman province. Geography and Environmental Planning (Isfahan University Humanities Research Journal), 30 (3), 89-98.
  31. Borna, R. (2018). Study of Climate Conditions Affecting the Tourism Khuzestan Province using TCI. Geography & Regional, 8 (2), 107-118. [In Persian].
  32. Cao, k., & Gao, J. (2022). Assessment of climatic conditions for tourism in Xinjiang, China. journal Open Geosciences, 14 (1), 12.
  33. Danehkar, A., & Mahmoudi, B. (2013). Nature Tourism: Design and Development Criteria. ‌Tehran Academic Center for Education, Culture, and Research (ACECR) Press, 296 p [In Persian].
  34. Danekar, A., Mahmoudi, B. A., Sabaei, S., Asdalahi, Z., Niko Bazl, A., Ruhipour, M., Qadirian, T., Sharifipour, N., & Petrosian, H. (2019). Volume three: National Document of Sustainable Forest Management Program Mangroves of Iran: Report on the mangrove forests of Hormozgan province. Iran's Forests, Ranges and Watershed Organization, Nature and Resources Sustainability Consultant Engineers. [In Persian].
  35. Davoodi, M., Nazarpour, A., Moshiry nezhad, F. (2021). Climate-Tourism Comfort Using Indices (Pmv, Pet, Set, Tci) Case Study: Guilan Province. Journal of Geographical Notion 12 (23), 26-46. (In Persian).‌
  36. Demiroglu, O. C., Saygili-Araci, F. S., Pacal, A., Michael Hall, C., Kurnaz, M. L. (2020). Future Holiday Climate Index (HCI) Performance of Urban and Beach Destinations in the Mediterranean. Atmosphere 11 (9), 1-30.
  37. Efe, B., Gozet, E., Ozgür, E., Lupo, A. R., Deniz, A. (2022). Spatiotemporal Variation of Tourism Climate Index for Turkiye during 1981–2020. Climate 10, 151, 1-32.
  38. Falah Qalhari, G. A., & Rezaei, H. (1400). Determining the tourism comfort climate index of Khorasan Razavi province using GIS. Environmental Science and Technology Quarterly, 18 (6), 1-12. [In Persian].
  39. Gagge, A. P., Fobelets, A. P. & Berglund, L.G. (1986). A Standard Predictive Index of Human Response to the Thermal Environment. ASHRAE Transactions, 92, 709-731.
  40. Givoni, B. (1997). Climate consideration in building and urban design. Wiley, New York. 480p.
  41. Givoni, B., Noguchi, H., Saaroni, O., Pochter, Y., & Yaacov, N. (2002). Outdoor Comfort Research Issues. Energy and Buildings 1462, 1-10.
  42. Gregor, G.R. 1993, A Preliminary assessment of the spatial and temporal characteristics of human comfort in China. International journal of climatology, 13, 707- 725.
  43. Hasanah, N. A. I., Maryetnowati, D., Edelweis, F. N., Indriyani, F., Nugrahayu, Q. (2020). The climate comfort assessment for tourism purposes in Borobudur Temple Indonesia. Heliyon, 6 (12), e05828.
  44. Hedayati Rad, F., Shabankari, M., & Zarghamin, M. R. (2015). Evaluation of bioclimatic indicators affecting human comfort (case study: Arvand Free Zone). Environmental Science and Technology Quarterly, 3 (4), 41-21. [In Persian].
  45. Hejazizadeh, Z., & Karbalaei, A. R. (2016). An introduction to thermal comfort climate and its ‌indicators along with TCIC software. Academic Journal of the Publications of the Geographical ‌Society of Iran, Tehran, 506 p. [In Persian].
  46. Inanlu, H., & Mohammadi, H. (2013). Evaluation of climatic comfort in rural dwellings in the north of Qazvin plain with ET method and PET index. Land Geography, 11 (43), 15-26. (In Persian).
  47. Jahanbakhsh, S. (1998). Bioclimatic assessment of Tabriz and building thermal needs. ‌Geographical Research Quarterly, 48, 67-79. [In Persian].
  48. Javan, Kh. (2017).Comparison of Holiday Climate Index (HCI) and Tourism Climate Index (TCI) in Urmia. Physical Geography Research Quarterly, 49 (3), 423-439. ‌[In Persian].‌
  49. Joudaki, H. (2022). Evaluation and classification of tourism climate with using TCI index and GIS technique in direction of Tourism planning on Isfahan Province. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 12 (3), 723-742. ‌[In Persian].‌
  50. Masoudi, M. (2021). Estimation of the spatial climate comfort distribution using tourism climate index (TCI) and inverse distance weighting (IDW) (case study: Fars Province, Iran). Arabian Journal of Geosciences volume, 14 (363), 1-13.
  51. Matzarakis, A. (2001). Climate and bioclimate information for tourism in Greece. International society of Biometeorology, 114 (1-2), 171-183.
  52. Mieczkowski, Z. (1985). The tourism climatic index: a method of evaluating world climates for tourism. Canadian Geographer, 29, 220-233.
  53. Mirzaei, A. (2021). Proportion measurement of territorial waters of Hormozgan province for ‌zoning marine tourism activities. Master's thesis in the field of natural resources-environmental ‌engineering. Agriculture and Natural Resources Campus, Tehran University of Natural ‌Resources, 13 (57), 207-222. [In Persian].
  54. National Meteorological Organization. (2022). Annual climate report. [In Persian].
  55. Salmani Moghadam, M., & Jafari, M. (2014). Evaluation of tourism comfort climate of Zanjan province using index (TCI) and GIS technique. Geographical Journal of Tourism Space, 5 (17), 133-155. [In Persian].
  56. Santy, Matsumoto, H., Tsuzuki, K., Susanti, L. 2017. Bioclimatic Analysis in Pre‐Design Stage of Passive House in Indonesia. Buildings, 7 (1), 24 (1-26).
  57. Scott, D., Rutty, M., Amelung, B., Tang, M. 2016. An inter-comparison of the Holiday Climate Index (HCI) and the Tourism Climate Index (TCI) in Europe. Atmosphere 7 (6), 80 (1-17).
  58. Sharifi, N. (2021). Developing Comprehensive Model for Zoning Protected Areas Based on ‌Multi Criteria Decision Methods‌ (Case Study: HARA Protected Area). Thesis for Environmental ‌Science, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Faculty of Environmental ‌Science and Natural Resources, 261p. [In Persian].
  59. Shir Gholami, M. R. (2022). Investigating the spatial-temporal changes of tourism comfort climate in Yazd province by comparing tourism climate index (TCI) and vacation climate index (HCI). Climatology research, 3 (57), 207-222.[In Persian].
  60. Sobhani, P., Esmaeilzadeh, H. (2020). The impact of climate change on tourism in protected areas (case study: Alvand No-hunting area). Quarterly Journal of Geography and Urban-Regional Studies, 10 (37), 65-90. [In Persian].
  61. Sojoodi, S., Aghazadeh F., Fahimeh, N., & Akhavan, L. (2018). Evaluation and Analysis of Tourism Climate Comfort Index of East Azarbaijan Province Using the Tourism Climate Index (TCI), Physiological Equivalent Temperature (PET) By Applying GIS. Tourism Space, 7 (27), 51-68. ‌[In Persian].‌
  62. Turkashvand, M. G. (2014). Temporal and spatial evaluation of climate comfort in Hamedan province using physiological equivalent temperature (PET) and nervous pressure indices. Environmental Studies Quarterly, 8 (31), 173-199. [In Persian].
  63. United Nations World Tourism Organization (UNWTO). (2018). Compendium of tourism statistics: Data 2014–2018. Spain: UNWTO. 1-28.
  64. Yu, D. D., Li, Sh., & Guo, Zh-y. (2020). Evaluating the Tourist Climate Comfortable Period of China in a Changing Climate. Hindawi Advances in Meteorology, Article ID 8886316, 11.
  65. Zhong, L., Sun, S., & Law, R. (2019). Movement patterns of tourists. Tourism Management, 75 (4), 318-322.