اخترکاوان، م. (1390). تنظیم شرایط همساز با بوم و اقلیم ایران، تهران: کلهر.
انتظاری، ع.؛ رضایی، ح.؛ سلطانی، م. و حاج محمدی، ح. (1391). نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهر کاشمر با توجه به شاخصهای زیستاقلیمی، اولین همایش ملی گردشگری و طبیعتگردی ایرانزمین، ص1ـ10.
انصاری لاری، ا. و زارعی کلوئی، ه. (1393). نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهرستان میناب دهستان تیاب با توجه به شاخصهای زیستاقلیمی، فصلنامة جغرافیای طبیعی، 7(25): 1ـ12.
بریمانی، ف. و اسماعیل نژاد، م.(1390). بررسی شاخصهای زیستاقلیمی مؤثر بر تعیین فصل گردشگری، مجلۀ جغرافیا و توسعه، 23: 27ـ46.
جلالی، ط.؛ زینالی، ب. (1389). تعیین تقویم زمانی مناسب برای گردشگری در شهرستان پیرانشهر با استفاده از شاخص PMV و PET، دومین همایش ملی جغرافیا و برنامهریزی شهری، رویکرد آمایشی و مدیریت محیط، ص 12.
حیدری، ش. (1393). سازگاری حرارتی در معماری نخستین گام در صرفهجویی مصرف انرژی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
خوشحال، ج.؛ غازی، ا. و آروین، ع. (1385). استفاده از گروهبندی خوشهای در پهنهبندی زیستاقلیم انسانی (مطالعة موردی: استان اصفهان)، مجلۀ پژوهشی دانشگاه اصفهان، علوم انسانی، 20(1): 171ـ186.
ذوالفقاری، ح. (1386). تعیین تقویم زمانی مناسب برای گردش در تبریز با استفاده از شاخصهای دمای معادل فیزیولوژی (PET) و متوسط نظرسنجی پیشبینیشده (PMV)، پژوهشهای جغرافیایی، 62: 129ـ141.
ذوالفقاری، ح. (1392). آبوهواشناسی توریسم، چ3، تهران: انتشارات سمت.
رازجویان، م. (1367). آسایش به وسیلۀ معماری همساز با اقلیم، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
ساری صراف، ب. و محمدی، غ. (1389). تعیین مناسبترین شاخص Rayman برای مطالعۀ اقلیمشناسی در شمال استان آذربایجان، چهاردهمین کنفرانس ژئوفیزیک ایران، تهران، ص 57ـ64.
صادقی روش، م.ح. (1389). ارزیابی ضرایب زیستاقلیمی مؤثر در آسایش انسان (مطالعة موردی: شهر یزد)، فصلنامة جغرافیای طبیعی، 3(10): 1ـ16.
عساکره، ح. (1390). مبانی اقلیمشناسی آماری، چ2، زنجان: انتشارات دانشگاه زنجان.
عطایی، ه. و هاشمینسب، س. (1391). ارزیابی تطبیقی زیستاقلیم انسانی شهر اصفهان با استفاده از روشهای ترجونگ، TCI، PET، PMV، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 4(14): 63ـ82.
قبادیان، و. و مهدوی، ف. (1372). طراحی اقلیمی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
قنبری، ع.؛ عفیفی، م.ا. و صادقی، غ. (1389). نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهر لار با توجه به شاخصهای زیستاقلیمی، فصلنامة جغرافیایی طبیعی، 3(10): 1ـ17.
قویدل رحیمی، ی. و احمدی، م. (1392). برآورد و تحلیل زمانی آسایش اقلیمی شهر تبریز، جغرافیا و توسعه، 33: 173ـ182.
Atayi, H. and HashemiNasab, S. (2012). Comparative evaluation of human bioclimatic in Isfahan city using the methods of Terjung, TCI, PET, PMV, Urban and Regional Studies and Researches, 4(14): 63-82.
Ansari Lari, A. and Zareie Kalooie, H. (2014). Approach to assessing human comfort with respect to bioclimatological indicators in Tiab village near Minab city, Journal of physical Geography, 7(25): 1-12.
AkhtarKavan, M. (2011). Adjusting harmonious conditions with the ecological and climatic conditions of Iran, Tehran: Kalhor Press.
Asakareh, H. (2011). Fundamentals of statistical climatology, 2nd ed. Zanjan. Publisher: Zanjan university.
Bouden, C. and Ghrab N. (2005). An adaptive thermal comfort model for the Tunisiancontext: A field study result, Energy and Buildings, Vol. 37.
Deb, Ch. and Ramachandraiah, A. (2010). Evaluation of thermal comfort in a rail terminal location in India, Building and Environment, 45: 2571-2580.
Entezari, A.; Rezaei, H.; Soltani, M. and HajMohammadi, H. (2012). Approach to assessing human comfort with respect to bioclimatological indicators in Kashmar city, First National Conference on Tourism and nature of Iran, 1-10.
Ghavidel Rahimi, Y. and Ahmadi, M. (2013). The estimated time analysis of climatic comfort in Tabriz, Geography and Development, 33: 173-182.
Ghobadian, V. and Mahdavi, F. (1993). Climatic design, Tehran University Press.
Ghanbari, A.; Afifi, M.A. and Sadeghi, GH. (2010). Approach to assessing human comfort with respect to bioclimatological indicators in Lar city, Journal of physical Geography, 33(10): 1-17.
Heidari, SH. (2014). Thermal compatibility in architecture first step in saving energy, Tehran: Tehran University Press.
Jalali, T. and Zaynaly, B. (2010). “Determining appropriated timeline for turism in Piranshahr city using PMV and PET indicators”. 2nd conference of national geography and urban planning. Preperation approach and environment managing. P12.
Kalkstein, L.S.; Tan, G. and Skindlov, J.A. (1987). An evaluation of three clustering procedures for use in synoptic climatological classification, Journal of Climate and Applied Meteorology, 26: 717-730.
Khoshhal, J.; ghazi, A. and Arvin, A. (2006). The use of cluster grouping in the human related bioclimatic zoning in Isfahan, Isfahan University Research Journal, 20: 171-186.
Matzarakis, A.; Mayer, H. and Iziomon, H. (1999). Applications of a universal thermal index: physiological equivalent temperature, Int. J. Biometeor., 43: 76-84.
Matzarakis, A. (2001) .Climate and Bioclimatic Information for the Tourism in Greece. Proceedings of the International workshop on climate, tourism and recreation. International society of biometeorology, commission on climate Developments in Tourism Climatology, pp171-183.
Narimany, F. and Esmailnejad, M.(2011). Checking effective bio-climatological indicators on determination of turism season. geography and development. vol 23. pp 27-46
Novell, B. (1981). A simple design method for shading devices and passive cooling strategies based on monthly average temperature, In proc, Of International passive and hybrid cooling conference, Miami, U.S.A., pp. 392-396.
Razjooyan, M. (1988). Comfort by architecture in harmony with climate, Tehran: Shahid Beheshti University Press.
Givoni, B. (1969). Man, Climate and architeure, John, willy usa.
Gonzalez, R.R.; Nishi, Y. and Gagge, A.P. (1974). Experimental Evaluation of standard Effective Temperature by a New Bio meteorological Index of Man is Thermal Discomfort , Int. j. Biometeor, 18(1): 1-15.
Sadeghi ravesh, M.H. (2010). Evaluation of bioclimatic factors affecting human comfort. Case Study: Yazd City, Journal of physical Geography, 3(10): 1-16.
Sary sarraf, B. and Mohammady, Gh. (2010). Determination of the most appropriated Rayman indicator for studing climatology in north of west Azarbayejan county. 14th conference of Iran geophysics. Tehran. pp 57-64
Toy, S.; Yilmaz S. and Yilmaz H. (2007). Determination of bioclimatic comfort in three different land uses in the city of Erzurum, Turkey, Building and Environment, Vol. 42.
Thorsson, SV. Martina, M. and lindqvist, S. (2004). Thermal bioclimatic conditions and patterns of behavior in an urban park in Goteborg, Sweden. Internation journal of biometeorogy, 48:pp.149-156.
Zolfaghari, H. (2007). Determining appropriate time for tourism in Tabriz using physiological equivalent temperature (PET) and predicted mean vote (PMV) indicators, Geographical Researches, 62: 129-141.
Zolfaghari, H. (2013). Tourism Climatology, Third edition, Tehran: Samt Press.